برنامه ریزی مالی
برنامه ریزی مالی
برنامه ریزی مالی به دو بخش برنامه ریزی مالی کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می شود. برنامه ریزی کوتاه مدت در مورد تجزیه و تحلیل تصمیمات مدیریتی است که نتیجه آن در داراییها و بدهی های جاری معین می شود.
برنامه ریزی بلند مدت در حقیقت تاثیر در بودجه بندی سرمایه ای، ساختار مالی، سیاست تقسیم سود و ... دارد که در بخش بودجه بندی سرمایه ای بطور مفصل توضیحات ارائه خواهد شد.
بطور کلی برنامه ریزی کوتاه مدت، تعیین اولویت های سازمان و چگونگی تخصیص منابع در دسترس جهت به حرکت دراوردن چرخ های فعالیت های عملیاتی سازمان ها می باشد.
در واقع، نقطه شروع برنامه ریزی بلند مدت، برنامه ریزی کوتاه مدت می باشد که توسط مدیریت ارشد سازمان تایید شده و قابلیت اجرایی دارد. مدیران، سرپرستان و کارکنان عملیاتی با بکارگیری از این برنامه ریزی حداکثر مشارکت در برنامه ریزی های بلند مدت و تدوین آرمان و اهداف سازمان را خواهند داشت.
در برنامه ریزی کوتاه مدت، ماموریت ها، کارکردها، آرمان و اهداف، نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها مورد شناسایی قرار گرفته و نسبت به اهداف نهایی سازمان بکار گرفته می شوند.
در اغلب موارد، اصطلاح سرمایه در گردش خالص به تصمیمات مالی کوتاه مدت مربوط می شود. سرمایه در گردش خالص، مابه التفاوت داراییها و بدهی های جاری سازمان است.
اهمیت برنامه ریزی مالی
اهمیت های برنامه ریزی مالی بدین ترتیب می باشند:
- نقدینگی باید کارآمد باشد.
- برنامه ریزی مالی به برقراری تعادل قابل قبول بین ورودی ها و خروجی های وجوه نقد کمک می کند.
- برنامه ریزی مالی از سرمایه گذاری تامین کنندگان مالی در شرکت هایی که بر این عمل تمرکز دارند، مطمئن می شود.
- این عمل در اجرای برنامه های رشد و توسعه کمک کرده که بر عملکرد بلند مدت سازمان تاثیر مثبت دارند.
- این کار، عدم قطعیت ها را با در نظر گرفتن تغییرات روند بازار که می توان با وجوه نقد کافی با آن روبرو شد، کاهش می دهد.
- این عمل به کاهش عدم قطعیت هایی کمک می کند که می توانند مانعی برای رشد سازمان باشند.
شرکت گروه مشاوران مدیریت فرایند نگر هوشمند، با بهره گیری از تکنیک های هوشمند در این راه همراه شما و با کفشهای شما قدم خواهد زد.
